Dlaczego warto karmić piersią?
Karmienie piersią, zgodnie ze współczesną wiedzą, jest jedynym sposobem żywienia niemowląt i małych dzieci zapewniającym im optymalny stan zdrowia i rozwój
Wśród krótkofalowych skutków należy wymienić:
Rzadsze zapadanie na choroby zakaźne układu oddechowego,
moczowego
pokarmowego
biegunki
martwicze zapalenie jelit NEC
zapalenia ucha
zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych
rzadziej dochodzi do bakteriemii
karmienie podczas iniekcji powoduje działanie przeciwbólowe
u niemowląt karmionych piersią stwierdza się trzykrotnie mniejsze ryzyko zespołu nagłego zgonu niemowląt
Karmienie piersią ma również skutki długofalowe.
w ciągu dalszych lat życia, ryzyko wystąpienia: nadwagi, otyłości, cukrzycy typu I i typu II, astmy, białaczek i chłoniaków złośliwych choroby Crohna, raka piersi w okresie premenopauzalnym. Dorośli karmieni w dzieciństwie piersią mają niższe ryzyko hipercholesterolemii, niższe ciśnienie tętnicze, niższe ryzyko nadciśnienia
Karmienie mlekiem matki wpływa korzystnie na rozwój funkcji poznawczych , rozwój psychomotoryczny oraz intelektualny. Karmieni piersią osiągają lepsze, od dzieci karmionych sztucznie, wyniki w testach badających inteligencję w różnych grupach wiekowych
U matki karmiącej lepiej przebiega połóg (szybciej następuje inwolucja macicy, mniejsze jest ryzyko anemii.
Laktacyjna niepłodność jest jedną z metod planowania rodziny zalecaną przez Światową Organizację Zdrowia .
Karmienie pozwala matce na szybszą utratę zbędnych kilogramów po porodzie i powrót do figury sprzed ciąży.
Zdrowotne skutki długofalowe to: niższe ryzyko raka piersi, raka jajnika, złamań biodra i osteoporozy w okresie starości , rzadziej nadciśnienie, choroby układu krążenia .
Karmienie piersią stwarza unikalną, pozytywną więź między matką a dzieckiem. Wśród karmiących matek rzadziej występuje depresja
Dlaczego pokarm kobiecy jest tak wartościowy i unikalny?
Pokarm kobiecy jest wielofunkcyjną i rzeczywiście unikalną substancją. Ma wysokie walory odżywcze, ale przede wszystkim wspomaga układ odpornościowy chroniąc niemowlęta przed chorobami. Żadna mieszanka mleczna mu nie dorówna.
Białko
- Zawartość białka i jego skład w pokarmie kobiecym są stałe i niezależne od diety matki.
- Jest lekkostrawne, przyswajane w 98%
- Ma idealne proporcje białek serwatkowych i kazeiny (60 : 40); kazeina zwiększa wchłanianie wapnia, cynku i miedzi.
- Znajdują się w nim duże ilości bezpośrednio wchłanianych wolnych aminokwasów.
- Zawiera jedynie śladowe ilości beta-laktoglobuliny (białka będącego silnym alergenem).
Enzymy
- W pokarmie obecnych jest ponad 80 enzymów, których zadaniem jest ułatwienie trawienia składników pokarmowych w przewodzie pokarmowym niemowlęcia. Enzymy zawarte w mleku mają nieco inną,swoista budowę,dzięki temu są oporne na działanie kwasu solnego.
Mają też działanie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne
- Laktoperoksydaza – enzym bakteriostatyczny szczególnie aktywny wobec paciorkowców,
- Lizozym – wykładnik nieswoistej obrony humoralnej, bierze udział w obronie komórkowej rozpuszczając otoczki komórek bakteryjnych, wykazuje działanie chemotaktyczne, stymuluje produkcję wydzielniczej IgA (SIgA)
Tłuszcze
- Całkowita ilość tłuszczu w pokarmie matki karmiącej tylko w niewielkim stopniu zależy od sposobu jej odżywiania, natomiast rodzaj diety ma wpływ na skład tłuszczów pokarmu, a w szczególności na skład kwasów tłuszczowych.
- Są dobrze wchłaniane i wykorzystywane przez organizm dziecka dzięki lipazie, która wstępnie trawi tłuszcze obecne w pokarmie i uaktywnia enzymy w jelitach dziecka.
- Długołańcuchowe, wielonienasycone kwasy tłuszczowe (LC-PUFA) – występują w wysokim stężeniu w korze mózgowej i siatkówce, odgrywają ważną rolę w rozwoju układu nerwowego; wydaje się, że wpływają na ostrość wzroku i rozwój zdolności poznawczych.
- Tłuszcze MCT – łatwo wchłaniane , nie wymagają obecności kwasów żółciowych oraz, w przeciwieństwie do kwasów tłuszczowych długołańcuchowych, wchłaniają się bezpośrednio do żyły wrotnej. Spowalniają motorykę przewodu pokarmowego, co wydłuża czas przebywania pokarmu w świetle jelita i poprawia jego wchłanianie.
Cholesterol
- Jest składnikiem błon komórkowych, kwasów żółciowych, niektórych hormonów i witaminy D3.
- Stężenie cholesterolu w pokarmie jest względnie stabilne i nie zależy od rodzaju spożywanych przez matkę karmiącą pokarmów.
- W pierwszym roku życia dziecko potrzebuje cholesterolu również po to, aby jego układ nerwowy, a zwłaszcza szybko rozwijający się mózg, prawidłowo się ukształtował.
- Składnik jedynie nielicznych mieszanek mlecznych.
Węglowodany
- Głównym węglowodanem mleka jest laktoza, dwucukier złożony z glukozy i galaktozy. Jej wysoka zawartość decyduje o słodkim smaku ludzkiego mleka.
- Laktoza jest syntetyzowana w gruczole piersiowym. Ułatwia wchłanianie wapnia z pokarmu. Galaktoza wchodzi w skład galaktolipidów, niezbędnych do rozwoju OUN.
- Oligosacharydy są prebiotykami, czyli nie ulegającymi trawieniu składnikami pokarmowymi, które swoją obecnością w przewodzie pokarmowym wpływają na wzrost i/lub aktywność określo-nych szczepów bakteryjnych.
- Dieta matki nie wpływa na stężenie laktozy w pokarmie, jej dobowa zawartość w pokarmie jest stała.
Witaminy
- W pokarmie kobiecym zawarte są w odpowiedniej ilości niemal wszystkie witaminy niezbędne do prawidłowego rozwoju noworodka i niemowlęcia.
- Większym zmianom, w zależności od diety karmiącej matki, podlegają witaminy rozpuszczalne w wodzie( do witamin rozpuszczalnych w wodzie należą witaminy z grupy B, witamina C) natomiast witaminy rozpuszczalne w tłuszczach są zależne zarówno od ich zawartości w pożywieniu, jak i od zapasów zgromadzonych podczas ciąży.
Składniki mineralne i makroelementy
- Poza wyjątkowymi sytuacjami (diety restrykcyjne, niedożywienie) mleko kobiece jest na ogół pełnowartościowym źródłem pierwiastków śladowych dla karmionego piersią donoszonego dziecka.
Woda
- Karmienie piersią zapewnia odpowiednią podaż płynów nawet w gorącym i suchym klimacie.
- W czasie upałów dziecko zgłasza się do piersi częściej na krótkie karmienia – pojenia. Dopajanie jest zbędn
Czynniki przeciwinfekcyjne i immunomodulujące
- Immunoglobulina sekrecyjna (SIgA)
Stanowi główną barierę ochronną organizmu na poziomie błony śluzowej. Skuteczność SIgA w obronie błon śluzowych przed zakażeniami wirusowymi i bakteryjnymi jest związana ze zdolnością do neutralizacji wirusów,
Najwyższe stężenie SIgA jest w siarze (ochrona noworodka) oraz w okresie odstawiania (ochrona na czas „samodzielności”)